een doffe klap
de grote ruit trilde na
slechts een klein vettig vlekje bleef
de houtsnip
lange snavel
dwarsgestreepte kop
was teruggeveerd
lag op zijn buik
een heel klein streepje bloed naast zijn hoofd
het leven verliet hem snel
zijn laatste beweging zag ik nog net
zijn ogen open
morgen ruim ik hem op
de dood is nu nog te nabij
er lagen toch wat veren verspreid
een dikke doffer deinsde voor hem terug
liep met een wijde boog voorbij
heel voorzichtig langs de vijver
een kat keek even op
zag mij
en verdween
je kan praten over de dood
hem zo ervaren
maakt het wel heel levend